Odamdaki bir tutsak ...
İlacım, romanlarım ve akıllı ekranımın yanında ...
Yalnız, sessiz, kasvetli, unutulmuş ...
Kalbimde yaşlı bir kadın yaşlı ve o yaşta hala genç bir adamım ...
İzole olduğumdan bir ay geçti, pembe bir kuş gelene kadar ...
Yüksek demir pencereme indim ...
Ben konuştum .. evet .. konuştuğunu duydum ..
Sen deli misin? Tutuklamayı mı tercih edersiniz ve tamamen özgürsünüz?
Ona cevap verdim: Dışarıdaki insanlardan korkuyorum çünkü hepsi vahşi hayvanlar.
Kuş bana şarkı söyledi ... melodik şarkılar ve melodiler ...
Ruhumu uyandırdım ... kalbim ... ve unutulmuş anılarım ...
Ailemin kahkahaları ... arkadaşlarım ... ve kahvenin tatlı kokusu ...
Sevinçle çok pozitif bir enerji ile kalktım ...
Gönüllü hücre kapımı açtım ...
Anneme koştum, ondan izin istedim ve bir aile akşamı için hazırlanmaya başladım ...
Tüm kardeşlerimle konuştum ve lezzetli yemekler yaptım ...
Ama pembe kuş sınıfımı asla unutmadım ...
Sebepsiz yere uykuya dalmam engellendi. Beni birçok nedenden dolayı unutuyorlar.
Ve esinti canımı yakıyor, öyleyse nasıl olurum?
Şiddetli bir fırtınayla karşılaşırsanız
Ve beni dişi aslanlardan bir mucize say.
Ve büyükbaba olduğunuzda, avdan başka bir şey değilsiniz ...
تعليقات
